Erkenning voor octopus Rabio

Jacqueline, een trouwe cliënt en dierbare vriendin van mij, vraagt regelmatig consulten aan voor dieren in nood. Samen reizen we energetisch de hele wereld over, want er zijn overal dieren die onze hulp nodig hebben.

Een van die dieren was octopus Rabio. Een Japanse visser had Rabio gevangen en hem vervolgens ingezet voor entertainment. Rabio zou voetbaluitslagen kunnen voorspelen. De visser verwierf veel roem met de sierlijke octopus, maar Rabio kreeg daarvoor geen dankbaarheid terug. Hij werd in koelen bloede vermoord om opgegeten te worden.

Ik heb contact gelegd met Rabio na zijn overlijden. Hieronder vind je het verslag van ons bijzondere gesprek:

Paradijselijk onderwaterleven

Rabio laat zichzelf onderwater zien. Hij koestert goede herinneringen aan zijn aardse onderwaterleven. Zijn aardse leven was paradijselijk, tot het moment waarop hij in de netten van een Japanse visser belandde.

Ik zie Rabio worstelen in een poging om zich te bevrijden, maar hoewel zijn armen hem al vaak hadden gered, zorgden ze er nu voor, dat hij steeds verder vast kwam te zitten.

Ik voel Rabio’s uitputting. Hij wist, dat als hij zichzelf niet zou weten te bevrijden, zijn leven ten einde zou komen.

Het vreselijke aquariumleven

*Prachtige, lieve Rabio, Jacqueline, een vrouw met een groots hart voor dieren, heeft mij gevraagd om contact met jou te leggen.

Rabio laat zichzelf zien in zijn aquarium. Dat was een vreselijke ervaring. Hij was gewend om flinke afstanden af te leggen en om vrijuit onderwater te kunnen communiceren over vele kilometers. Iedere poging tot communicatie was nu pijnlijk, omdat de vibraties naar hem werden teruggekaatst.

Op het moment dat de visser hem iets duidelijk probeerde te maken, voelde Rabio zijn diepe behoefte aan contact. Hij begreep al snel wat de man bedoelde en ‘speelde het spelletje mee’ in een uiterste poging om niet van pure eenzaamheid en opsluiting te sterven.

Vergiftigd

Ik voel, dat zijn water geleidelijk vergiftigd raakte, omdat Rabio veel meer water nodig had om gezond te kunnen blijven. Op het moment dat hij het spelletje niet meer mee kon spelen, betekende dat zijn levenseinde. Ik voel, dat Rabio zich hieraan had overgegeven. Hij was eigenlijk al stervende.

De mensen die zijn lichaam hebben opgegeten, zijn zelf vergiftigd geraakt, hoewel ze dat waarschijnlijk niet eens weten. Octopussen in een aquarium vergiftigen zichzelf vanwege het enorme gebrek aan stromend water. Het eten van zo’n dier is buitengewoon ongezond.

Verbondenheid

Met heldere ogen kijkt Rabio mij aan. Al kon hij geen voetbaluitslagen voorspellen, hij kan absoluut voelen, dat ik zijn hoogste goed dien. De liefde tussen ons stroomt vrij.

Rabio betoont Jacqueline en mij zijn diepe respect. In zijn laatste levensfase was totaal geen sprake van een zuivere uitwisseling. Het was pure uitbuiting. Onze aandacht is wel zuiver en volkomen oprecht en dat is diepgaand helend voor Rabio.

Hij laat zich weer deinend in de Japanse wateren zien. Zo wil hij zich zijn aardse leven graag herinneren. De herinneringen aan zijn leven in opsluiting, de uitbuiting en zijn dood zullen vervagen. De aangename deining van het water, de weidsheid en de verbondenheid zullen hem bijblijven, evenals ons postume contact met hem.

Vredig in de andere wereld

*Lieve Rabio, hoe voel jij je?

Rabio voelt zich vredig. Hij zal niet snel meer kiezen voor een aards zeeleven, maar zijn leven is zeker de moeite waard geweest. Ons contact met hem vormt een mooie afronding.

*Hoe ervaar jij jouw leven in de andere wereld?

Rabio voelt zich helemaal op zijn plek. De deining in de andere wereld is net zo heerlijk als in de aardse wateren, alleen dreigt hier geen (levens)gevaar.

*Kan ik nog iets voor jou betekenen?

Rabio laat mijn vraag rustig op zich inwerken. Eigenlijk is het al voldoende, dat ik hem deze vraag stel. Het getuigt van een diepe mate van zuivere communicatie en verbondenheid. Kortom, het stellen van de vraag is al voldoende.

De boodschap van Rabio

*Lieve Rabio, heb jij een boodschap voor ons?

Rabio vindt het heel belangrijk, dat wij water met respect en dankbaarheid behandelen. Hij weet, dat de mens water als vanzelfsprekend ervaart en willens en wetens vergiftigt en op die manier de wateren onleefbaar maakt. Dit doet Rabio verdriet.

Rabio ziet, dat mensen de aarde vergiftigen en dat ze levende wezens rücksichtslos doden. Voor een wezen als Rabio is dit moeilijk te begrijpen.

Rabio is er diep dankbaar voor, dat zijn laatste contact met mensen zo zuiver en hoogstaand is. Hij heeft niet veel nodig, slechts (h)erkenning van zijn onschatbare waarde als intelligent wezen.

Ik zie Rabio elegant weg dansen. Het is goed zo. Zijn aardse leven is geleefd en zuiver afgerond. Hij kan zijn weg vervolgen en in liefde en diepe dankbaarheid ronden we ons samenzijn af.